Aytaç, N., Naharcı, H., & Öztunç, G. (2008). Adana’da eğitim araştırmahastanelerinin yoğun bakım hemşirelerinde hastane enfeksiyonları bilgidüzeyi. ADÜ Tıp Fakültesi Dergisi, 9, 9-15.
Başak, T., Uzun, Ş., & Arslan, F. (2010). Yoğun bakım hemşirelerinin etikduyarlılıklarının incelenmesi. Gülhane Tıp Derg, 52(2), 76-81.
Boerner, K., Gleason, H., & Jopp, D. S. (2017). Burnout after patient death:challenges for direct care workers. J Pain Symptom Management, 54(3),317-325.
Breitbart, W., Rosenfeld, B., Pessin, H., Applebaum, A., Kulikowski, J.,& Lichtenthal, W. G. (2015). Meaning-centered group psychotherapy: aneffective intervention for improving psychological well-being in patientswith advanced cancer. J Clin Oncol, 33(7), 749-754.
Can, R., Tambağ, H., Öztürk, M., Kaykunoğlu, M., Erenoğlu, R., &Gümüşoğlu, F. (2020). Yoğun bakım hemşirelerinin ötenazi, ölüm veölümcül hastaya karşı tutumları. Lokman Hekim Derg, 10(2), 190-200.
Ciechaniewicz, W. (2010). Pielegniarstwo cwiczenia. Warszawa:Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 624-660.
Çelen, Ö., Karaalp, T., Kaya, S., Demir, C., Teke, A., & Akdeniz, A. (2007).Gülhane Askeri Tıp Fakültesi Eğitim Hastanesi yoğun bakım ünitelerindegörev yapan hemşirelerin uygulanan hizmet içi eğitim programlarındanbeklentileri ve bu programlar ile ilgili düşünceleri. Gülhane Tıp Derg, 49(1),25-31.
Çevik, B. (2010). Hemşirelerin ölüme ve ölmekte olan bireye bakımvermeye ilişkin tutumları ve deneyimleri, Unpublished Master’s Thesis,Başkent University Institute of Health Sciences.
Diener, E., Wirtz, D., Tov, W., Kim-Prieto, C., Choi, D. W., Oishi, S., &Biswas-Diener, R. (2010). New well-being measures. Short scales to assessflourishing and positive and negative feelings. Soc Indicators Res, 97(2),143-156.
Dunn, K. S., Otten, C., & Stephens, E. (2005). Nursing experience and thecare of dying patients. Oncol Nursing Forum, 32(1), 97-104.
Erzincanlı, S., & Kasar, K. S. (2022). Hemşirelerin yaşam sonu bakımayönelik tutum ve davranışlarının klinik karar vermeye etkisi. Turkish JIntens Care, 20(4), 230-237.
Glowacka, M., Haor, B., Slusarz, R., Soltysiak, K., & Biercewicz, M. (2014).Smierc pacjenta jako obciazenie w pracy zawodowej pielegniarki. NursingTopics, 22(2), 276-280.
Hatipoğlu, S. (2002). Cerrahi yoğun bakım hemşireliği ilkeleri. GülhaneTıp Derg, 44(4), 475-479.
Hermann, B., Hauw-Berlemont, C., Augy, J. L., Monnier, A., Boissier, F.,Aissaoui, N., ... & Guérot, E. (2021). Epidemiology and predictors of long-stays in medical ICU: a retrospective cohort study. J Intens Care Med, 36(2),1066-1074.
İnci, F., & Öz, F. (2012). Palyatif bakım ve ölüm kaygısı. Psikiyatride GüncelYaklaşımlar Derg, 4(2), 178-187.
Karacaoğlu, K., & Köktaş, G. (2016). Psikolojik dayanıklılık ve psikolojikiyi olma ilişkisinde iyimserliğin aracı rolü: Hastane çalışanları üzerine biraraştırma. İş İnsan Derg, 3(2), 119-127.
Keskin Kızıltepe, S., & Kurtgöz, A. (2022). Hemşirelerin ölüme ilişkinalgı, tutum ve kaygılarına yönelik Türkiye’de yapılmış çalışmalarınincelenmesi. Yükseköğretim Bil Derg, 12(1), 244-253.
Khamisa, N., Oldenburg, B., & Peltzer Kılic, D. (2015). Work related stress,burnout, job satisfaction and general health of nurses. Int J Environ ResPublic Health, 12(1), 652-666.
Luthar, S. S., Lyman, E.L., & Crossman, E. J. (2014). Resilience and PositivePsychology. In: Lewis M, Rudolph K, eds. Handbook of DevelopmentalPsychopathology. Springer, 125-142.
Makowiecki, M., Ungaretti, V., Arzilli, M., Urbani, L., Cecchi, M.,Maielli, M., & Ardis, S. (2020). Subjective well-being of Italian healthcareprofessionals during the SARS-CoV-2 outbreak: a quasi-experiment. Int JWell-Being, 10(3), 26-38.
Menekli, T., & Fadıloğlu, Ç. (2014). Hemşirelerin ölüm algısının veetkileyen faktörlerin incelenmesi. Anad Hemş Sağ Bil Derg, 17(4), 222-229.
Moss, M., Good, V. S., Gozal, D., Kleinpell, R., & Sessler, C. N. (2016). Acritical care Societies collaborative statement: burnout syndrome in criticalcare health-care professionals. Am J Respir Crit Care Med, 194(1), 106-113.
Özel-Yalçınkaya, S. (2016). Yoğun Bakım Hemşirelerinin Yaşam SonuBakıma Yönelik Tutum ve Davranışları Ölçeği’nin Türk kültürüneuyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Unpublished Master’sThesis. Abant İzzet Baysal University Institute of Health Sciences.
Priesack, A., & Alcock, J. (2015). Well-being and self efficacy in a sampleof undergraduate nurse students: A small survey study. Nurse Educ Today,35(5), e16-e20.
Ratanasiripong, P., & Wang, C. C. D. (2011). Psychological well-being ofThai nursing students. Nurse Educ Today, 31(4), 412-416.
Republic of Turkey Ministry of Health General Directorate of TreatmentServices. (2007). Yoğun bakım üniteleri standartları. 17086.
Ryan, R. M., & Deci, E. L. (2001). On happiness and human potentials: areview of research on hedonic and eudaimonic well-being. Annual RevPsychol, 52(1), 141-166.
Ryff, C. D. (1989). Happiness is everything, or is it? Explorations on themeaning of psychological wellbeing. J Personal Soc Psychol, 57(6), 1069-1081.
Selvi, Y. (2019). Terminal Dönemdeki Hastalara Bakım Veren HemşirelerinÖlüme Karşı Tutumları, Manevi Destek Algıları ve Bunlar Arasındakiİlişkinin İncelenmesi. Master’s Thesis, Hacı Bektaş Veli UniversityInstitute of Science.
Shoorideh, F. A., Ashktorab, T., Yaghmaei, F., & Alavi Majd, H. (2015).Relationship between ICU nurses’ moral distress with burnout andanticipated turnover. Nurs Ethics, 22(1), 64-76.
T.C Resmî Gazete, (2010). Hemşirelik Yönetmeliğinde DeğişiklikYapılmasına Dair Yönetmelik. 27515.
T.C Resmî Gazete, (2015). Yataklı Sağlık Tesislerinde Yoğun BakımHizmetlerinin Uygulama Usul ve Esasları Hakkında Tebliğde DeğişiklikYapılmasına Dair Tebliğ. 31220.
Telef, B. B. (2013). Psikolojik iyi oluş ölçeği (PİOO): Türkçeye uyarlama,geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Eğit Fak Derg, 28(3), 374-384.
Terzi, K. (2018). Kanser tanılı hastalar ve hemşirelerin bakış açısıyla yaşamsonu dönem ve bakımı. Master’s Thesis. Hacettepe University Institute ofHealth Sciences.
Thomas, L. J., & Revell, S. H. (2016). Resilience in nursing students: anintegrative review. Nurse Educ Today, 36, 457-462.
Yılmaz, E., & Vermişli, S. (2015). Yoğun bakımda çalışan hemşirelerinölüme ve ölmekte olan bireye bakım vermeye ilişkin tutumları. Celal BayarÜni Sağ Bil Enst Derg, 2(2), 41-46.
Zomorodi, M., & Lynn, M. (2011). Instrument development measuringcritical care nurses’ attitudies and behaviours with end-of-life-care, NursRes, 59(4), 234-240.
Zomorodi, M. G. (2008). Instrument development to measure critical carenursing values and behaviors when providing end-of-life care. PhD Thesis,The University of North Carolina.